راهنمای خرید کابل دوربین مدار بسته: تفاوت‌ها و نکات مهم

در سیستم‌های دوربین مدار بسته، کابل‌ها نقش بسیار مهمی در انتقال سیگنال و برق ایفا می‌کنند. بنابراین انتخاب کابل مناسب می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت و عملکرد سیستم نظارتی داشته باشد. کابل‌های مختلف از لحاظ ساختار، جنس مواد به کار رفته، لایه‌های حفاظتی و عملکرد متفاوت هستند. در این بخش به توضیح مفصل درباره‌ی این ویژگی‌ها پرداخته‌ایم.

   1.کابل کواکسیال (Coaxial Cable):

ساختار کابل کواکسیال: کابل کواکسیال معمولاً از چهار لایه تشکیل شده است که هرکدام نقش خاص خود را ایفا می‌کنند. این لایه‌ها به ترتیب عبارتند از:

  1. هسته مرکزی (Center Conductor): هسته مرکزی کابل کواکسیال معمولاً از مس یا آلیاژهای مسی ساخته می‌شود. این هسته مسئول انتقال سیگنال و داده‌ها از دوربین به دستگاه ضبط (DVR) یا نمایشگر است. مس به دلیل هدایت الکتریکی بالا برای این بخش مناسب است. در برخی کابل‌ها، هسته ممکن است از مواد دیگری مانند فولاد یا آلومینیوم نیز استفاده شود که قابلیت انعطاف‌پذیری را افزایش می‌دهد.
  2. عایق داخلی (Insulation): عایق داخلی به‌عنوان یک لایه جداکننده بین هسته مرکزی و لایه بعدی عمل می‌کند. این لایه معمولاً از پلی‌اتیلن (PE) یا پلی‌پروپیلن (PP) ساخته می‌شود و هدف آن جلوگیری از تماس مستقیم هسته با سایر لایه‌ها و جلوگیری از تداخل سیگنال است.
  3. لایه شیلد (Shielding): شیلد یا لایه محافظ خارجی از مس یا آلومینیوم (در بسیاری از موارد) ساخته می‌شود. این لایه وظیفه جلوگیری از تداخلات الکترومغناطیسی (EMI) و نویزهایی که ممکن است کیفیت سیگنال را تحت تأثیر قرار دهند را بر عهده دارد. این لایه همچنین از آسیب‌های فیزیکی به هسته داخلی جلوگیری می‌کند. در برخی کابل‌ها، لایه شیلد ممکن است از سیم‌های مسی تابیده (Braided) یا لایه‌ای از آلومینیوم فویل باشد.
  4. پوشش خارجی (Outer Jacket): پوشش نهایی کابل از پلاستیک مقاوم به شرایط محیطی ساخته شده است. این پوشش برای حفاظت از کابل در برابر عوامل خارجی مانند رطوبت، دما، سایش و اشعه UV طراحی شده است. معمولاً از مواد PVC یا پلی‌اتیلن برای این کار استفاده می‌شود.

جنس و لایه‌های محافظتی در کابل کواکسیال

– جنس هسته: مس برای کیفیت بالاتر و گاهی آلومینیوم برای هزینه کمتر.

– لایه شیلد: معمولا از مس، آلومینیوم فویل یا ترکیبی از هردو برای محافظت در برابر تداخل‌های الکترومغناطیسی.

– پوشش بیرونی: معمولاً از PVC یا پلی‌اتیلن، مقاوم در برابر شرایط محیطی.

عملکرد کابل کواکسیال: کابل کواکسیال به دلیل لایه‌های شیلد و عایق خود، سیگنال‌های ویدیویی را با کیفیت بسیار بالایی انتقال می‌دهد. این نوع کابل برای سیستم‌های آنالوگ و دوربین‌های CCTV مناسب است. به دلیل اینکه سیگنال‌ها به صورت آنالوگ منتقل می‌شوند، مسافت انتقال سیگنال محدود است (حدود 100 متر) و باید از تقویت‌کننده‌ها یا دستگاه‌های اضافی برای انتقال طولانی استفاده شود.

  1. کابل زوج به هم تابیده (UTP – Unshielded Twisted Pair)

ساختار کابل UTP: کابل‌های UTP معمولاً از چندین جفت سیم به هم تابیده تشکیل شده‌اند. این جفت‌ها می‌توانند از جنس مس یا آلومینیوم باشند و هدف اصلی تاباندن سیم‌ها به هم کاهش تداخل سیگنال‌ها و نویزها است.

 

– سیم‌های تابیده (Twisted Pairs): در این نوع کابل‌ها، چندین سیم به صورت جفت و به‌طور خاص تابیده می‌شوند. هر جفت سیم یک سیگنال خاص را منتقل می‌کند و این تابش‌ها باعث کاهش تداخل‌های الکترومغناطیسی (EMI) می‌شود.

– پوشش بیرونی (Outer Jacket): پوشش این کابل‌ها معمولاً از مواد انعطاف‌پذیر مانند PVC ساخته می‌شود که از کابل در برابر آسیب‌های فیزیکی و شرایط محیطی محافظت می‌کند.

جنس و لایه‌های محافظتی در کابل UTP

– جنس سیم‌ها: معمولاً از مس (Cu) یا آلومینیوم استفاده می‌شود.

– عدم وجود شیلد (Unshielded): این کابل‌ها به دلیل طراحی ساده و قیمت پایین، عایق خاصی در برابر تداخل الکترومغناطیسی ندارند. این ویژگی در برخی محیط‌ها که تداخل زیادی وجود ندارد، مناسب است.

عملکرد کابل UTP: کابل‌های UTP برای سیستم‌های تحت شبکه IP مناسب هستند که می‌خواهند داده‌ها و سیگنال‌های ویدیویی را منتقل کنند. این کابل‌ها معمولاً از استانداردهایی مانند CAT5e، CAT6 و CAT7 پیروی می‌کنند که می‌توانند برای انتقال سیگنال‌های ویدئویی دیجیتال و حتی برق استفاده شوند. کابل‌های UTP می‌توانند برای مسافت‌های طولانی‌تر (تا 100 متر) بدون افت کیفیت استفاده شوند و اغلب به‌عنوان کابل‌های ارزان‌تر و با انعطاف‌پذیری بالا شناخته می‌شوند.

  1. کابل ترکیبی (Power & Video Cable)

ساختار کابل ترکیبی: کابل‌های ترکیبی، همان‌طور که از نامشان پیداست، ترکیبی از کابل‌های ویدیویی (معمولاً کواکسیال) و کابل‌های برق هستند که در یک پوشش واحد قرار می‌گیرند. این کابل‌ها برای دوربین‌هایی که نیاز به تأمین برق دارند، بسیار مفید هستند.

– کابل ویدیویی: معمولاً از کابل کواکسیال با لایه‌های شیلد برای انتقال سیگنال ویدئویی استفاده می‌شود.

– کابل برق: معمولاً از سیم‌های مسی برای تأمین برق دوربین‌ها استفاده می‌شود.

جنس و لایه‌های محافظتی در کابل ترکیبی

– جنس هسته و سیم‌ها: معمولاً از مس برای هر دو کابل ویدیویی و برق استفاده می‌شود.

– پوشش بیرونی: مانند کابل‌های کواکسیال معمولی، از PVC یا پلی‌اتیلن استفاده می‌شود.

عملکرد کابل ترکیبی: این نوع کابل‌ها برای سیستم‌های نظارتی که نیاز به تأمین برق از همان کابل دارند مناسب هستند. کابل‌های ترکیبی می‌توانند هم سیگنال و هم برق را به دوربین منتقل کنند، که باعث کاهش پیچیدگی نصب می‌شود. در این نوع کابل‌ها، مسافت انتقال محدود است و باید از کابل‌های با کیفیت و استاندارد استفاده کرد تا از افت سیگنال جلوگیری شود.

  1. کابل فیبر نوری (Fiber Optic Cable)

ساختار کابل فیبر نوری: کابل‌های فیبر نوری برای انتقال داده‌ها و سیگنال‌ها از نور استفاده می‌کنند. این کابل‌ها معمولاً از چندین لایه تشکیل شده‌اند:

  1. هسته فیبر نوری (Core): این هسته از الیاف شیشه‌ای یا پلاستیکی ساخته شده است و سیگنال نوری از طریق آن منتقل می‌شود.
  2. لایه پوشش (Cladding): لایه پوشش اطراف هسته برای هدایت نور به درون هسته استفاده می‌شود.
  3. لایه عایق و حفاظتی (Jacket): برای محافظت از کابل در برابر آسیب‌های فیزیکی و شرایط محیطی به کار می‌رود.

جنس و لایه‌های محافظتی در کابل فیبر نوری

– جنس هسته: الیاف شیشه‌ای یا پلاستیکی.

– پوشش بیرونی: PVC یا پلی‌اتیلن، مقاوم در برابر شرایط محیطی.

عملکرد کابل فیبر نوری: کابل‌های فیبر نوری برای انتقال سیگنال‌های با کیفیت بالا و بدون افت در مسافت‌های طولانی طراحی شده‌اند. این کابل‌ها می‌توانند چندین کیلومتر سیگنال را بدون افت کیفیت منتقل کنند و به دلیل عدم تداخل الکترومغناطیسی، انتخابی عالی برای محیط‌های حساس به نویز هستند.

نکات مهم هنگام خرید کابل دوربین مدار بسته

  1. نوع سیستم دوربین شما: اولین قدم در انتخاب کابل مناسب، تعیین نوع سیستم دوربین شماست. اگر سیستم آنالوگ دارید، کابل‌های کواکسیال مانند RG59 و RG6 بهترین گزینه هستند. اما اگر از دوربین‌های تحت شبکه (IP) استفاده می‌کنید، باید به سراغ کابل‌های شبکه UTP مثل CAT5e یا CAT6 بروید.
  2. مسافت انتقال سیگنال: کابل‌هایی که برای مسافت‌های طولانی طراحی شده‌اند معمولاً کیفیت بالاتری دارند و کمتر دچار افت سیگنال می‌شوند. در سیستم‌های آنالوگ، کابل‌های کواکسیال معمولاً محدودیت در مسافت دارند (حدود 100 متر)، در حالی که کابل‌های فیبر نوری می‌توانند مسافت‌های بسیار بیشتری را پوشش دهند.
  3. کیفیت تصویر: برای داشتن تصویری با کیفیت بالا، باید کابل‌های باکیفیت انتخاب کنید. کابل‌های با لایه‌های حفاظتی بیشتر از تداخل جلوگیری می‌کنند و تصاویر را با کیفیت بهتر منتقل می‌کنند.
  4. محیط نصب: اگر دوربین‌های شما در محیط‌های خارجی یا در معرض شرایط سخت آب و هوایی نصب می‌شوند، باید از کابل‌هایی استفاده کنید که مقاومت بیشتری در برابر رطوبت، دما و اشعه UV دارند. کابل‌های مخصوص فضای بیرون معمولاً دارای روکش محافظتی مقاوم به شرایط محیطی هستند.
  5. انتقال برق به دوربین‌ها: در صورتی که بخواهید برق دوربین‌ها را از طریق کابل منتقل کنید، باید از کابل‌های ترکیبی استفاده کنید که هم سیگنال و هم برق را منتقل کنند. این کار نصب سیستم را ساده‌تر می‌کند و نیاز به استفاده از منابع برق جداگانه را از بین می‌برد.

نتیجه‌گیری

انتخاب کابل مناسب برای سیستم دوربین مدار بسته شما بستگی به نیازهای خاص شما دارد. اگر کیفیت تصویر برای شما مهم است و نیاز به مسافت طولانی دارید، کابل‌های فیبر نوری یا کابل‌های باکیفیت شبکه گزینه‌های بهتری هستند. برای سیستم‌های ساده و کوتاه‌برد، کابل‌های کواکسیال و ترکیبی گزینه‌های مناسبی خواهند بود.

با توجه به نکات ذکر شده و نیازهای خاص سیستم نظارتی خود، می‌توانید کابل مناسبی را انتخاب کنید تا بهترین عملکرد و کیفیت تصویر را از دوربین‌های خود دریافت کنید

instagram (1)
whatsapp (1)
telegram (1)
linkedin (1)
facebook (1)
ایتا-removebg-preview
روبیکا-removebg-preview
بله-Photoroom.png-Photoroom

این مطلب چه‌ اندازه برایتان مفید بوده است؟

Rate this post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *